Zahvala pripada Uzvišenom Allahu, dželle šanuh. Neka je salavat i selam na Njegovog Poslanika Muhammeda, njegovu časnu porodicu i sve plemenite ashabe.
Ebu Hurejre, radijallahu anhu, prenosi od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je rekao:
“Ko bude učio znanje s kojim se traži Allahovo, dželle šanuh, lice, ali ne uči ga osim da bi stekao neku dunjalučku korist, neće osjetiti miris Dženneta na Sudnjem danu.”
Izvod i ocjena hadisa: Hadis su zabilježili Ahmed (br. 8457), Ebu Davud (br. 3664), Ibn Madže (br. 252), Ibn Ebi Šejbe (6/188), Ibn Hiban (br. 78), Hakim (br. 295), Bejheki u Medhalu (br. 374) i drugi lancem prenosilaca koji se proseže putem Fulejha b. Sulejmana, on od Ebu Tuvale Abdullaha b. Abdur-Rahmana b. Ma'mera, ovaj od Se'ida b. Jesara, a on od Ebu Hurejre, radijallahu anhu.
Lanac prenosilaca ovog hadisa je dobar, osim ravije Fulejha b. Sulejmana, kojeg su slabim i nepouzdanim smatrali neki od imama, hadiskih kritičara poput Ibn Me'ina, Ebu Hatima, Ebu Davuda, En-Nesa'ia, El-Ukajlia i dr.
(Vidi: Tarih Ibn Me'in – Rivaje Ed-Duri, 3/171; El-Džerhu ve-ta'dilu, 7/84; Ed-Du'afau vel-metrukun, 1/226; Ed-Du'afa lil-Ukajli, 3/466; Tehzibul-kemal, 23/321).
Imam Darekutni, rhm, je rekao: “Razilaze se po pitanju njega, ali ja smatram da nije loš.” Slično tome smatrao je i Ibn Adijj, rhm. (Vidi: Ez-Zehebi, Sijeru e'alamin-nubela, 7/351; Ibn Adijj, Kamil fid-du'afa, 6/30)
Imam Es-Sadži, rhm, tvrdio je za njega da je od iskrenih ravija, iako je imao gršaka, a Ibn Hibban, rh,, spomenuo ga je u svojoj knjizi o pouzdanim ravijama. (Vidi: Ez-Zehebi, Mizanul-i'atidal, 5/442, Ibn Hibban, Es-Sikat, 7/324)
Također, imami Buhari i Muslim, rhm, prenjeli su pojedine hadise putem njega u svoja dva Sahiha, a s tim u vezi Imam Hakim, rhm, zaključuje: “Slaganje dva šejha (tj. Buharije i Muslima) po pitanju njegovih hadisa (tj. hadisa koje on prenosi) pojačava stepen njegove pouzdanosti.” (Vidi: Ibn Hadžer, Tehzibut-tehzib, 3/403-404)
Hafiz Ibn Hadžer, rhm, kaže za njega: “Saduk – iskren, puno je griješio.” (Tekribut-tehzib, str. 384, br. 5443) Stepen “saduk – iskren” je ispod stepena “sika – pouzdan” kod učenjaka hadisa.
Spomenuti hadis vjerodostojnim su ocijenili Hakim, šejh Albani idr, a hafiz Zehebi se nije suprostavio ocjeni Hakima. (Vidi: El-Hakim, El-Mustedrek, 1/271, Albani, Sahihu tergibu ve terhib, 1/25)
Hadis, iako ima slabost u lancu prenosilaca, pojčava druga predaja, koja je također slaba, a koju su zabilježili Tirmizi (br. 2655) i Ibn Madže (br. 258) od Abdullaha b. Omera, radijallahu anhu, da je Allahov Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ko bude tražio znanje radi nekog mimo Allaha, ili bude s njime htio zadovoljstvo nekog drugog, mimo Allaha, neka pripremi sebi mjesto u Vatri.” Imam Tirmizi, rhm, rekao je da je ova predaja “hasen-garib” tj. da'if-slaba, a sa njim se složio i šejh El-Albani, a Allah, dželle še'nuh, najbolje zna. (Vidi: Es-silsiletu-da'ife, 5017)
Biografija prenosioca: Ebu Hurejre, radijallahu anhu, je uvaženi ashab Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, koji je poznat po nadimku Ebu Hurejre (tj. vlasnik mačke) kojeg mu je nadio otac u predislamsko doba. Po mnogim učenjacima ime mu je Abdur-Rahman b. Sahr. To mišljenje zastupali su Ibn Ishak, Hakim, Ibn Abdil-Berr i Nevevi.
Ebu Hurejre, radijallahu anhu, je ashab koji je prenio najveći broj hadisa od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Spominje se da je Bekijje b. Mahled, rhm, u svome Musnedu zabilježio 5374 hadisa od Ebu Hurejre, radijallahu anhu. Nijedan od ashaba, radijallahu anhum, ne prenosi ni približan broj hadisa kojeg on prenosi. Imam Buhari, rhm, je rekao: “Od njega je uzimalo i prenosilo hadis 800 ljudi, ili čak više.”
Na ahiret je preselio u Medini 59. god. po Hidžri, i to u 78. godini života. Sahranjen je na medinskom mezarju El-Beki'a. Da Allah, Uzvišeni, bude zadovoljan njime i svim ostalim ashabima.
(Vidi: Ibn Abdil-Berr, El-Isti‘ab, 4/11770; Ibn Hadžer, El-Isabe, 12/63; Abdullah el-Fevzan, Minhatul-allam, 1/26; dr. Avvad er-Ruvejsi, Ruvatul-hadis, str. 51)
Koristi i mudrosti iz hadisa:
● u hadisu je podsticaj na iskreno traženje znanja u ime Allaha, dželle šanuh,
● opomena onome koji traži znanje na čišćenje nijjeta,
● opasnost rađenja djela radi nekog drugog mimo Uzvišenog Allaha,
● vrijednost znanja kod Allaha, dželle šanuh, tako da je pripremio veliku nagradu za onoga koji je iskren u njegovom traženju, a veliku kaznu za onoga ko je neiskren,
● znanje se traži radi Allahovog Plemenitog lica i Njegovog zadovoljstva, a ne radi ovosvjetskih koristi, pozicija, diploma, svjedodžbi itd.,
● vrijednost odabranih Allahovih robova, učenjaka – uleme, koji iskreno uče znanje, rade po njemu i prenose ga na druge,
● šerijatsko znanje nije dozvoljeno učiti osim iskreno radi Allaha, dok ovosvjetsko znanje je dozvoljeno učiti radi koristi na dunjaluku,
● u hadisu je dokaz da Allah, Uzvišeni, ima svojstvo lica, onako kako dolikuje Njegovoj uzvišenosti i veličanstvenosti, s kojim se opisao u Svojoj knjizi i s kojim Ga je opisao Njegov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u svome Sunnetu,
● gledanje u Allahovo Plemenito lice je najveća nagrada stanovnika Dženneta,
● bezvrijednost dunjaluka kod Uzvišenog Allaha, dželle šanuh,
● vrijednost Dženneta i njegovih stanovnika,
● u hadisu je dokaz da Džennet ima miris,
● ljepota i ugođaj džennetskog mirisa,
● sam džennetski miris dovoljan je kao nagrada, pa kakva li su onda ostala uživanja i ljepote koje su pripremljene za iskrene,
● upozorenje na Sudnji dan i njegove strahote,
● samilost Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, prema svome ummetu tako što im upućuje iskrene savjete i podučava ih onome što će im koristiti na dunjaluku i na ahiretu,
● u hadisu je dokaz za vjerovanje ehli-Sunneta da je djelo sastavni dio imana (vjerovanja), jer da djelo nije od imana ne bi bio kažnjen na Sudnjem danu onaj koji je učio znanje radi dunjalučkih koristi,
● znanje se mora učiti i stjecati, i ne dolazi nam samo od sebe ili nadahnućem kao što to misle neke zabludjele sekte,
● vrijednost ashaba Allahovog Poslanka, sallallahu alejhi ve sellem, koji prenose njegov Sunnet i uputu potonjim generacijama ovog ummeta, i to iz njihove ljubavi prema hajru,
● hadis prenosi plemeniti ashab Ebu Hurejre, radijallahu anhu, što ukazuje na njegovu veliku ljubav prema Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, i njegovom sunnetu, što je jasan odgovor šijama – rafidijama, Allah ih prokleo kao što oni proklinju ashabe, koji ga smatraju lažovom, prevarantom i nevjernikom, da nas Allah, Uzvišeni, sačuva zablude nakon jasnih dokaza.
Amir I. Smajić
