Prenosi se od Sa'da ibn Ebi Vekkasa, radijallahu anhu, da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi we sellem, kako govori: “Zaista Allah voli roba koji je bogobojazan, bogat (u duši) i skriven (bavi se hajrom i ne ističe se)”[1].
Propisi koji se izvlače iz hadisa su sljedeći:
- Bogobojaznost je sebeb Allahove ljubavi i put spasa. Bogobojaznost je riječ koja sadrži u sebi sve ono sa čime je došao islam – vjerovanje, pokornost, odnos među ljudima i drugo.
- Bogat znači da je osoba duševno bogata, ne žudi za onim što posjeduju drugi ljudi iako je njegov imetak mali.
- Skrivanje dobrih djela je velika blagodat, a u isto vrijeme je neophodno kloniti se pretvaranja. Skriven rob znači da nam nije poznata njegova pokornost (tj. njegovi tajni i dobrovoljni ibadeti, jer su obavezni ibadeti jasni i vidljivi, kao što su obavezni namazi) i njegova bogobojaznost, zato što je daleko od pretvaranja pred ljudima.
[1] Hadis bilježi imam Muslim.
