Prenosi se od Abdullaha b. Mes'uda, radijallahu anhu, da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi we sellem, upućivao dovu sljedećim riječima:
اللَّهُمَّ إِنِي أَسْأَلُكَ الهُدَى، وَالتُّقَى، وَالعفَافَ، والغنَى
”Allahu moj, molim Te da mi podariš uputu i bogobojaznost, čestitost i bogatstvo (nezavisnost od ljudi)”.[1]
Propisi koji se izvlače iz hadisa su sljedeći:
- Ovo je jedna od najsažetijih i najkorisnijih dova, zato što sadrži dovu za ovosvjetsko i vjersko dobro.
- Uputa je korisno znanje, a bogobojaznost je dobro djelo, oboje koristi vjeri.
- Čednost i nezavisnost sadrži nezavisnost od ljudi, da osoba ne veže srce za ljude. Bogatstvo je u Allahovoj opskrbi, čime se postiže sreća na ovome svijetu.
[1] Hadis bilježi imam Muslim; Poglavlje o zikru, dovi, pokajanju i traženju oprosta; 4. tom, broj stranice 2087, broj hadisa 2721.
